• Gisteren alweer de laatste wedstrijd van dit seizoen tegen een Utrechtse tegenstander. De uitwedstrijden in Utrecht waren wisselvallig verlopen, met enkele mooie overwinningen, twee gelijke spelen en enkele nederlagen. Gelukkig staken we in goede vorm, want de afgelopen vier wedstrijden waren we ongeslagen. We hadden er zelfs drie op rij weten te winnen, waaronder tegen Saestum 3 vorige week op het nippertje. Die belangrijke driepunter zorgde ervoor dat Peefie 10 nu zelfs meer punten in de competitie had gepakt dan twee seizoenen geleden en we inclusief de beker het mooie aantal van veertig punten bij elkaar hadden gespeeld. Super, en we hoopten daar in de laatste wedstrijden van het seizoen nog wat punten aan toe te voegen. Dat belooft wel een zware klus te worden. Zo moesten we nu bijvoorbeeld op bezoek bij nummer drie Rivierwijkers 11. Een ploeg die nog volop in de race is voor het kampioenschap, in blakende vorm steekt en de beste verdediging van de competitie heeft (tot gisteren pas 25 tegengoals). En dan gaan de gedachten ook terug naar eind november, toen we op het eigen hoofdveld tegen deze ploeg een draak van een wedstrijd speelden en met 0-4 de bietenbrug op werden gestuurd. Nu hoopten we beter voor de dag te komen dan toen. We moesten het doen zonder Youri, Niels, Renze, Ruben en Desley. Ruben en Niels namen langs de kant de honneurs waar en konden lekker genieten van een lentezonnetje. Wisse en toekomstig Peefie 10- lid Jurre deden met ons mee. De vorige drie wedstrijden aan de Koningsweg waren spannende, gelijkwaardige wedstrijden die telkens helaas geen overwinning opleverden. Vorige maand waren we er dichtbij, en werd het uiteindelijk 1-1. We zouden scherp moeten zijn om nu wel een zege te behalen.

    En juist dat ontbrak aanvankelijk compleet. Het eerste kwartier verliep dramatisch en Peefie werd compleet overlopen. We misten alle scherpte en binnen 15 minuten stond er 3-0 op het bord. Telkens kreeg Rivierwijkers teveel ruimte en dat werd bijna iedere keer afgestraft. In dit tempo zou het gaan leiden tot Sporting-thuis 2.0, dus er moest echt iets veranderen. Gelukkig kwamen we na dit verschrikkelijke begin beter in de wedstrijd. Rivierwijkers werd onder druk gezet en Peefie kreeg wat meer grip op de wedstrijd. De aansluitingstreffer via een mooi afstandsschot van Spook was dan ook niet verrassend. Wel een enorme tegenvaller was het uitvallen van Broekie. Hopelijk valt het mee, maar het zag er niet goed uit. Rivierwijkers-uit lijkt ongeluk te brengen tot nu toe, want de vorige keer dat we hier speelden raakte Youri al ernstig geblesseerd. Floris was de vervanger van Broekie. Tot aan de rust bleef Peefie best oké spelen en met 3-1 was er nog perspectief voor de tweede helft.

    Die stijgende lijn werd helaas niet doorgetrokken na rust. Het spel verslechterde weer, en Peefie was niet in staat om veel potten te breken. Aanvallend kregen we niet veel kansen en zelfs Mike had zijn dag niet. Anderhalf uur slaap door een pasgeboren kind had onze topscorer geen goed gedaan. Misschien had John ook anderhalf uur slaap gehad (maar dan misschien door een avondje stappen), maar ook hij miste in deze wedstrijd zijn vertrouwde stabiliteit. Een tikkie terug op Gijs leverde de 4-1 op en daarmee was de wedstrijd wel gespeeld. Die 4-1 was eerder voorkomen door een vlagsignaal van Koen, maar nu was het helaas wel beslist. De 5-1 viel ook nog en daar wisten we bar weinig tegenover te stellen. Dankzij enkele schoten naast en over en enkele reddingen van Jens viel de uitslag niet hoger uit. Niemand van onze spelers haalde een goed niveau en Rivierwijkers bleek ook opnieuw een betere ploeg. Weinig uitgespeelde aanvallen, veelvuldig balverlies en achterin opnieuw te veel ruimte weggeven aan de tegenstander. Het zat er echt niet in. Uitslag 5-1 en hoewel een uitslag niet per sé het hele verhaal hoeft te vertellen, was dat nu wel het geval.

    Deze wedstrijd bakten we er zeer weinig van en was de tegenstander simpelweg beter. Gelukkig was het weer zelfs in een enorm wisselvallige week goed en waren de broodjes bal zeer aan te raden. Zo maakte de teleurstelling al gauw plaats voor lachende gezichten op deze zondagmiddag. Voor de Feyenoorders onder ons een zondag die later nog wat mooier zou worden. Nu enkele weken rust i.v.m. Koningsdagweekend en Bevrijdingsdag. Op 12 mei alweer de laatste uitwedstrijd van het seizoen. Dan reizen we af naar SV Zeist voor een wedstrijd op hun mooi gelegen sportpark in de bossen. Aftrap 11.00 op sportpark Dijnselburg.