• Afgelopen zondag alweer de laatste uitwedstrijd van het seizoen 2023-24. Na twee zondagen zonder wedstrijd vanwege de voorjaarsvakantie en bijbehorende feestdagen, wachtte nu voor Peefie de pot tegen hekkensluiter SV Zeist. Maar dat posities in deze competitie zeer weinig zeggen, daar zijn we inmiddels ook wel achter. De bovenste ploegen hebben allemaal meerdere keren punten verloren - waaronder tegen ploegen van onderaan de ranglijst - en onze concurrent Saestum 2 werd door Zeist vorig jaar nog op een gelijkspel gehouden. Bovendien speelden we in februari ook al tegen elkaar, en kwamen we twee keer op achterstand in een wedstrijd waarin we pas na rust meer controle kregen (7-3). We waren dus gewaarschuwd. Ook een tegenvaller was dat we, met name in de voorhoede, veel mensen misten. Broekie was in de vorige wedstrijd geblesseerd geraakt, en ook Youri en Niels lagen nog in de lappenmand. Floris was een weekendje op stap in de Champagnestreek en Ruben kon in zijn huidige staat alleen meedoen met Orlando Pirates in Zuid-Afrika. Alleen nog een ooglapje en hij zou niet meer te onderscheiden zijn van de crew van Jack Sparrow. Zijn trainingskamp in Thailand en zijn blauwe oog waren echter niet voor niets: als overwinnaar kwam hij ons vandaag aanmoedigen samen met Youri en Broekie. Renze was ook afwezig, Jurre, Wisse en Guylai deden met ons mee.

    En ze konden een slechtere plek bedenken om van een wedstrijd te genieten. SV Zeist heeft absoluut één van de mooist gelegen sportparken in de omgeving, in de bossen tussen Zeist en Huis ter Heide. Een oase van rust, leuk terras en een parel van een tribune maken het plaatje compleet. Een mooie plek voor de laatste uitwedstrijd van de competitie. En ook de club ademt geschiedenis: tot 1961 werd door de paars-witten zelfs profvoetbal gespeeld ten zuiden van Zeist. In 1958 werd de derde ronde van de KNVB-beker gehaald, waarin het Feijenoord zeer knap op 2-2 wist te houden en pas na strafschoppen het toernooi verliet.

    Op een mooi sportpark, tegen een historische club onder warme omstandigheden. Zelfs Gijs (´Wat is het ontzettend warm in dit hok´) had zijn thermo maar thuisgelaten. Die warmte droeg waarschijnlijk bij aan het zeer gezapige tempo van de wedstrijd in het eerste halfuur. Beide ploegen namen niet de moeite om elkaar flink onder druk te zetten en kozen ervoor om de tegenstander ver op de eigen helft op te vangen. Schut stond lang wissel, maar zei dat zelfs hij nog wel mee zou kunnen in dit tempo. Toch betekende het slome tempo niet dat er niks gebeurde. Wanneer Peefie dan wel het spel via de zijkanten versnelde, werd het ook regelmatig gevaarlijk. Jurre zei in de kleedkamer dat hij ´Renze wel voorbij zou willen gaan qua goals´ (Top 10 Moments Just Before Disaster). Na een tijdje kreeg hij daarvoor een grote kans - niet zijn enige van de dag, dat verklap ik alvast - op aangeven van Tim. Hij stuitte echter op de keeper. Zeist had de beschikking over een technisch sterke spits, en onze mannen kwamen zeer goed weg toen zijn schot via Gijs op de lat belandde. Buiten deze kansen kabbelde het echter wat voort en het was typisch dat een te korte terugspeelbal van een Zeistenaar de openingstreffer inluidde. Guylai was attent en schoof de bal binnen. De nul houden is echter een terugkerend probleem voor ons dit seizoen en ook nu lukte het niet. De spits van Zeist produceerde ondanks de aanwezigheid van drie verdedigers een lobje, de gevreesde achilleshiel van Jens. Misschien voortaan maar een keukentrapje naast het doel van onze Gehaktbal neerzetten. Lang hoefden we echter niet te balen, want vrijwel direct daarna lag de 1-2 er alweer in via Guylai. Die maakte ook nog de 1-3 en zo gingen we toch met een prima gevoel de rust in.

    Na rust kreeg Peefie, net als in de thuiswedstrijd, wat meer controle over de wedstrijd. Mike speelde, vanwege een gepland bezoek aan het enige hoogtepunt wat Emmen te bieden heeft, nu al zijn laatste pot van het seizoen en wilde deze natuurlijk opfleuren. Daarom zal het hem vergeven zijn dat hij bij het maken van de 1-4 (knap mannetje uitgespeeld op de achterlijn en binnengeschoten in de korte hoek) bestempeld kan worden als ´ego´. Even later kreeg hij een koekje van eigen deeg toen Jurre ook voor eigen succes ging en Mike voor de goal zwaaide voor een pass die nooit zou komen. Jurre had echter de pech dat zijn schot geen doel vond. Maar geen nood Jurre, je kunt het altijd nog een keer proberen. Mike en Guylai gooiden met respectievelijk hun tweede en vierde treffer van de dag de wedstrijd definitief in het slot. Kansen op meer treffers waren er zeker, want de ruimtes achterin waren groot. Maar dit seizoen zijn we niet alleen goed in het afmaken van kansen (79 goals op de teller dit seizoen), maar ook in het missen daarvan. De scherpte ontbrak vaak en veel gevaarlijke aanvallen leverden uiteindelijk niets op. De tweede helft kreeg steeds meer het karakter van typisch zomeravondvoetbal. Zeist bleef het proberen en sloeg nog twee keer knap toe. Zeker de 2-6 was een hele mooie treffer. PVCV ontsnapte via een schot net naast aan de vierde tegentreffer, en brak aan de andere kant maar weer eens uit om zelf nog een keer te scoren. Bal perfect voor op Jurre, leeg doel op twee meter afstand. Schrijf de 3-7 maar op, scheids. Maar het leek wel of het beeld van Renze bij iedere kans voor Mini-Stolk door diens hoofd spookte, of dat Renze hem misschien een dreigend appje heeft gestuurd in de rust om zijn doelpuntenaantal te laten zoals het is. Wat het ook was, de bal verdween in de Zeister bossen en schijnt nog altijd niet gevonden te zijn. De gemoedelijke, sportieve en bij vlagen hilarische tweede helft werd afgesloten met een doelpuntrijke eindstand van 3-6 in Vleutens voordeel.

    Door deze driepunter is Peefie zeker van een eindklassering bij de bovenste vijf. Een topprestatie van onze mannen, en een mooie opsteker na de ruime nederlaag tegen Rivierwijkers. En hoewel ik de draak heb gestoken met onze jongste Stolk, toch ook maar weer een bedankje dat hij net als Guylai en Wisse opnieuw voor ons klaarstond. Het is dat de thuisploeg niet veel ballen (zeker geen goed opgepompte) tot hun beschikking had, anders was de wedstrijdbal voor Guylai geweest. Nu opnieuw een weekje rust en daarna de laatste wedstrijd van dit seizoen. En alsof de KNVB een vooruitziende blik heeft, is dat een wedstrijd op eigen veld tegen directe concurrent Saestum 2. Bij winst zijn we zeker van de vierde plek, bij een ander resultaat kan Saestum deze plek overnemen. Aftrap 13.15 op sportpark Fletiomare-Oost!